De kunstgeschiedenis staat bol van publicaties over de Grand Tour - verplichte snoepreisjes voor jonge, welgestelde heren langs de hoogtepunten van kunst en cultuur in Europa. In de academische discours is die Grand Tour en het daaruit deelmakende bezoek aan Italie altijd omschreven als een geweldige ervaring, een verrijking van het intellect, die kunstenaars voor altijd beinvloedde. Eindelijk breekt nu iemand met de traditie: deze heren besteden aandacht aan de grauwe keerzijde van dit soort reizen. Er bleven ook minder positieve reisverhalen bewaard, waaruit blijkt dat reizigers evengoed totaal gedesillusioneerd thuiskwamen. Een voorbeeld:
'Give what scope you please to your fancy, you will never imagine half the disagreeableness that Italian beds, Italian cooks, Italian post-horses, Italian postilions, and Italian nastiness, offer to an Englishman?' Sharp, Letters from Italy (1766), p. 43 (Brief XI, Rome, oktober 1765)'De twee-daagse workshop wil de weerzin en afkeer van Italie in historische context bestuderen, om de geschiedschrijving weer enigszins in balans te brengen. Een prima excuus om zelf een snoepreisje te ondernemen. Informatie: imorde@kunstgeschichte.uni-siegen.de of erik_wegerhoff@yahoo.de.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten